Calculated και μετρήθηκε συνθέσεων φάσεων: Οι συνθέσεις της c-και c-phase (&cc και cc&) σε τέσσερα κράματα τους ερευνήθηκαν μετρήθηκαν με 3D ΑΡΤ (ERBO 1) [36] και με ΤΕΜ-EDX (ERBO 15 και παράγωγα) [32]. Τα πειραματικά αποτελέσματα για τις δύο φάσεις παρουσιάζονται στους Πίνακες 7 (C-phase) και 8 (φάση C-&). Οι πίνακες 7 και 8 περιέχουν επίσης ThermoCalc προβλέψεις που λαμβάνονται για θερμοκρασίες σε 1143 Κ (θερμοκρασία του δεύτερου σταδίου επεξεργασίας καταβύθισης για όλα τα κράματα), σε 1413 Κ και 1583 Κ (ERBO/1? Θερμοκρασία του πρώτου σταδίου επεξεργασίας καταβύθισης και ομογενοποίησης, αντίστοιχα) και σε 1313 Κ και 1583 Κ (ERBO \\ Ν15 παραλλαγές? θερμοκρασία του πρώτου σταδίου επεξεργασίας καταβύθισης και ομογενοποίησης, αντίστοιχα). Επειδή η C/phase παρουσιάζει ένα μικρότερο κλάσμα όγκου από το C-phase, οι αλλαγές στη χημική σύνθεση-είναι πιο έντονη. Στα Σχ. 10 και 11, εμείς παρουσιάσουμε τις τυπικές συνθέσεις για το C&phase από τον Πίνακα 7 ως διαγράμματα πίτας. Το Σχήμα 10 δείχνει πειραματικά δεδομένα, τα οποία μετρήθηκαν και στα τέσσερα προϊόντα θερμότητας-treated κράματα πριν από την ερπυσμό. ThermoCalc προβλέψεις που λαμβάνεται για το γ-phases της ERBO-1 (1143, 1413 και 1583 K) και για ERBO \\ Ν15 (1143, 1313 και 1583 Κ) παρουσιάζονται στο Σχ.//
11.
δεδομένων Η παρουσιάζονται στον πίνακα 7 και Σχ. 10 και 11 (γ phase) και στον Πίνακα 8 (c phase, παρουσίασε δεδομένα-χωρίς γραφικά) δείχνουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας έχει ως αποτέλεσμα αυξανόμενες ποσότητες Ti, ΑΙ και Ta και ταυτόχρονα μειούμενες ποσότητες Cr, Co, W και Re για ERBO-1 στο γ&phase. Όπως μπορεί να φανεί στα αποτελέσματα του θερμού που παρουσιάζονται στο ΣΧ. 11, η ποσότητα του στοιχείου βάσης NI αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας στο erbo/1. Σε αντίθεση, αυτό μειώνεται με αυξανόμενη θερμοκρασία στο ERBO-15.The// thermodynamic δεδομένα για την cκαι οι γphases στον-Πίνακα 7 (και Σχ. 10 και 11) και στον Πίνακα 8, αντίστοιχα, περαιτέρω δείχνουν ότι τα δεδομένα ThermoCalc για 1143 Κ (θερμοκρασία της τελευταίας θεραπείας καθίζηση των πειραματικών κραμάτων) και προσδιορίζεται πειραματικά δεδομένα δεν είναι σε πλήρη συμφωνία, αλλά αρκετά κοντά ο ένας στον άλλο για τα δύο συστήματα κράματος. Μόνο στην περίπτωση της ERBO \\ Ν15, οι επιδείξεις στοιχείο Μο μια σημαντικά χαμηλότερη τιμή στον υπολογισμό κατά 1143 Κ (1,0 σε.%) Από ό, τι στο πείραμα (4.4at.%).-&/
\\ μηνυμάτων ομάδας συζήτησης ελαστική ακαμψίας:. Όπως μπορεί να φανεί στο Σχ 6α-c, όλες οι ελαστικές δυσκαμψίες μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας. Πρόκειται κυρίως ως συνέπεια της αναμόρφωσης του δυναμικού πλέγματος. Με την αύξηση της θερμοκρασίας, οι αυξανόμενες θερμικές δονήσεις οδηγούν σε μεγαλύτερες αποστάσεις δεσμού, οι οποίες οδηγούν σε μείωση της αλληλεπίδρασης συγκόλλησης και έτσι μείωση των ελαστικών δυσκαμψιών. Η ελαστική συμπεριφορά του ERBO
1 και ERBO \\ Ν15 είναι σχεδόν ταυτόσημες, όπου την
15 παραλλαγές για C11 και C12 πέσει ελαφρώς σύντομη. Αυτό δεν επηρεάζει σημαντικά τα ελαστικά moduli e \\ 100 [, τα οποία όλα είναι πολύ κοντά (Εικ. 6d). Όπως μπορεί να φανεί στον Πίνακα 9, μεμονωμένα στοιχεία κράμα SX διαφέρουν σε μέγεθος, κρυσταλλική δομή, μέτρο του Young, ηλεκτραρνητικότητα και σημείο τήξης [48-51]. Το Σχήμα 6δ δείχνει ότι οι αλλαγές στην χημεία κράματος που εξετάστηκαν στην παρούσα εργασία δεν επηρεάζουν έντονα τις ελαστικές ιδιότητες. Αυτό συμβαδίζει με τα συμπεράσματα που αντλούνται από το Demtro®der et αϊ. [41], ο οποίος έδειξε ότι ακόμη και μεγαλύτερες παραλλαγές συνθέσεων κράματος από ό, τι θεωρούνται στην παρούσα εργασία, δεν επηρεάζουν έντονα τις ελαστικές ιδιότητες του SX. Η ελαστική συμπεριφορά ενός ενιαίου κρυστάλλου αντανακλά άμεσα την ανισοτροπία του συστήματος συγκόλλησης. Το τελευταίο ελέγχεται κυρίως από τον τύπο, τον αριθμό και τη χωρική διάταξη των πλησιέστερων επαφώνneighbor στην κρυσταλλική δομή. Δεδομένου ότι οι δομές των Ni/base SX (συμπεριλαμβανομένων γ/c '&μικροδομές) καθώς και τα κύρια χημικές συνθέσεις τους ([62 σε.#% Νί, [11 σε./% ΑΙ) διαφέρουν μόνο ελαφρώς, τις αλληλεπιδράσεις κυριαρχούνται από επαφές Ni-Ni και Ni-Al, οδηγώντας σε μόνο μικρές παραλλαγές των μακροσκοπικών ελαστικές δυσκαμψίες [42].--/---
Thermal επέκταση και γ
: Θερμική διαστολή συνδέεται με την τάση ενός υλικού να μεταβάλλουν τον όγκο τους με αυξανόμενη θερμοκρασία. Σε ένα κρύσταλλο, αυτό σχετίζεται με μια αυξανόμενη δονητική ενέργεια των ατόμων και το μη νάρτρου σχήμα του δυναμικού πλέγματος. Σύμφωνα με τη σχέση GRU¨E
, το Aðtþ είναι ανάλογο της θερμικής ικανότητας. έτσι, η θερμική καταπόνηση eðTÞ μπορεί να είναι
-&described από μια ολοκληρωμένη μορφή του μοντέλου Einstein [52, 53]:--
E0 αντιπροσωπεύει την αρχική στέλεχος στους 0 K, αχ υποδηλώνει το υψηλό όριοtemperature του συντελεστή θερμικής διαστολής, και αυτός είναι το ισοδύναμο της θερμοκρασίας Einstein. Η πρώτη παράγωγο σε σχέση με την θερμοκρασία δίδει το συντελεστή θερμικής διαστολής: 
-
