Το παρόν έργο διερευνά πόσο μεγάλες (ERBO/1 εναντίον ERBO/15) και μικρές (τρεις παραλλαγές ERBO/15) στη σύνθεση κράματος επηρεάζουν τις θερμοελαστικές τους ιδιότητες. Πρώτος στόχος: Η σύγκριση δύο διαφορετικών κραμάτων (μεγάλη παραλλαγή σε συνθέσεις κραμάτων) βοηθά στη συνολική προσπάθεια να προχωρήσουμε προς μια υπερ-κράμα μονή τεχνολογία-, όπουe. ακριβά και στρατηγικά στοιχεία κράματος όπως το Re, τα οποία είναι γνωστό ότι παρέχουν υψηλή αντοχή ερπυσμού, αντικαθίστανται από άλλα στοιχεία χωρίς να διακυβεύεται η μηχανική αντοχή. Οι ελαστικές και ερπυστικές ιδιότητες είναι και οι δύο σημαντικές από αυτή την άποψη. Έχει προταθεί ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί αυξάνοντας τα επίπεδα Mo, Ti και W [34]. Επιπλέον, απαιτούνται ελαστικοί συντελεστές στην υψηλή&θερμοκρασία θερμοκρασίας για το σχεδιασμό εξαρτημάτων, τα οποία πρέπει να αντέχουν τη φόρτωση θερμικής κόπωσης. Επομένως, γίνεται προσπάθεια στην παρούσα εργασία για τη μέτρηση των ελαστικών συντελεστών. Δεύτερος στόχος: Μια λεπτομερής κατανόηση του ρόλου των μεμονωμένων στοιχείων κράματος μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν μελετηθεί η επίδραση ενός συγκεκριμένου στοιχείου. Η σύγκριση των τριών παραλλαγών ERBO#15 βοηθά από αυτή την άποψη. Τρίτος στόχος: Συγκεκριμένα, διερευνάται το δυναμικό της διαλυτομετρίας υψηλής ανάλυσης ως μέθοδος για τον προσδιορισμό υψηλών θερμοκρασιών c-solvus. Για το σκοπό αυτό, συγκρίνουμε τα πειραματικά αποτελέσματα για θερμοκρασίες c/solvus που λαμβάνονται με υψηλή--θερμομετρία θερμοκρασίας με θεωρητικούς υπολογισμούς ThermoCalc [35]. Η ποιότητα των προγνωστικών ThermoCalc αξιολογείται συγκρίνοντας τις προβλέψεις του για τις χημικές συνθέσεις των cand c&phases που λαμβάνονται χρησιμοποιώντας 3D atom probe tomog--raphy (3D&ATP) [36] και ηλεκτρονική μικροσκοπία μετάδοσης (TEM) [32 ]. Η καθιέρωση υψηλών μετρήσεων ανάλυσης θερμικής διαστολής ως μέθοδος για τον προσδιορισμό του c-solvus αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην τεχνολογία υπερκράτους.-&----&

Τα αποτελέσματα συζητούνται υπό το φως προηγούμενων εργασιών που δημοσιεύθηκαν στη βιβλιογραφία. Επισημαίνονται οι περιοχές που απαιτούν περαιτέρω έρευνα. Υλικά, πειράματα και μέθοδοι Υλικά: Στην παρούσα εργασία, διερευνώνται τέσσερα υλικά. Οι ονομαστικές χημικές συνθέσεις τους παρατίθενται στον Πίνακα 1. Το ERBO

1 είναι ένας τύπος κράματος CMSX

4, έχουν δημοσιευτεί λεπτομέρειες σχετικά με την επεξεργασία, τη θερμική επεξεργασία πολλαπλών βημάτων και τη μικροδομή101. [32, 33, 36, 37]. Το ERBO

15 είναι ένα μονόπλευρο χαμηλό

density Refreecrystal Ni/base, το οποίο έχει αναπτυχθεί από τους Rettig et al. [34] χρησιμοποιώντας μια αριθμητική θερμοδυναμική μέθοδο βελτιστοποίησης πολλαπλών κριτηρίων. Στην παρούσα εργασία, συγκρίνουμε το ERBO-15 με δύο πιο λιτές παραλλαγές ERBO&15, οι οποίες περιέχουν λιγότερα W και λιγότερα Mo (ERBO#15/W και ERBO-15-Mo). Οι λεπτομέρειες θερμικής επεξεργασίας των τεσσάρων κραμάτων που ερευνήθηκαν παρουσιάζονται στον Πίνακα 2. Ενώ το ERBO-1 επεξεργάστηκε θερμότητα από την Doncasters Precision Castings στο Μπόχουμ, οι θερμικές επεξεργασίες των παραλλαγών ERBO-15 πραγματοποιήθηκαν σε έναν προσαρμοσμένο φούρνο θερμικής επεξεργασίας κενού/από το Carbolite Gero τύπου LHTM//-/-100–200/16 1G. Λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία θερμικής επεξεργασίας τεκμηριώνονται στα [32] και [36]. Η μικροανάλυση ανιχνευτή ηλεκτρονίων (EPMA) πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας μικροανάλυση ανιχνευτή ηλεκτρονίων SX 50 για ERBO-1 και ένα μικρόσωμα ηλεκτρονίων εκπομπής πεδίου τύπου SXFiveFE για ERBO/15 και τα δύο παράγωγά του, και τα δύο από την Cameca. Είναι ευρέως γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της στερεοποίησης, τα στοιχεία κράματος των SXs μπορούν να ποικίλλουν στις τάσεις τους να χωρίζονται σε δενδριτικές και ενδοδριτικές περιοχές. Το Σχήμα 1 παρουσιάζει τις κατανομές των στοιχείων Al, Ti, Mo και W στη μικροδομή του ERBO-15 στην κατάστασηcast (επάνω σειρά, Σχ. 1a-d) και μετά τη θερμική επεξεργασία ομογενοποίησης (κάτω σειρά, Εικ. 1ε – η). Η κάτω σειρά του Σχ. 1 δείχνει ότι η μεγάλη χημική ετερογένεια κλίμακας, που σχετίζεται με τις τάσεις διαχωρισμού των στοιχείων κράματος κατά τη στερεοποίηση, μπορεί να μειωθεί κατά τη διάρκεια του σταδίου ομογενοποίησης (Πίνακας 2). Ωστόσο, δεν εξαφανίζεται εντελώς όπως φαίνεται στο W στο σχήμα 1h. Διεξήχθησαν έρευνες ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σάρωσης (SEM) χρησιμοποιώντας ένα Leo Gemini 1530 SEM από τον Carl Zeiss AG εξοπλισμένο με πιστόλι εκπομπής πεδίου (FEG) που λειτουργεί στα 12 kV και ανιχνευτή inlens (απόσταση εργασίας: 4,5 mm, διάφραγμα: 30 mm). ////-